ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ

Ένα οδοιπορικό στα ολιγάριθμα προβεβλημένα χριστιανικά μνημεία της Βοιωτίας αλλά και σε ναούς ερειπωμένους και εγκαταλελειμμένους. Είναι μία συλλογή δειγμάτων αρχιτεκτονικής και διακοσμητικής γλυπτικής, επιγραφικής, αγιογραφίας, ψηφιδωτών και κειμένων, που μαρτυρούν τη διαχρονική πορεία του Χριστιανισμού, ο οποίος συνιστά την ψυχή του πολιτισμού και της πνευματικής παράδοσής μας.

Ένα βιβλίο γραμμένο από τον τότε Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας Ιερώνυμο Λιάπη και νυν Αρχιεπίσκοπο Αθηνών.

Ένα ταξίδι στα δημιουργήματα της Χριστιανικής Τέχνης της νήσου Εύβοιας από την εποχή των πρωτοχριστιανικών χρόνων, μετέπειτα των Βυζαντινών, μέχρι τις ημέρες μας αλλά με ιδιαίτερη έμφαση στα Μεσαιωνικά μνημεία.

Ένα έργο για το οποίο απονεμήθηκε Βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών κατά το έτος 1969 στον τότε αρχιμανδρίτη Ιερώνυμο Λιάπη και νυν Αρχιεπισκόπου Αθηνών.

Τό θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας, παρά τίς κρατουσες δυσμενείς συνθήκες παγκοσμίως, τίθεται επιτακτικά καί πάλι καί μάλιστα τόσο ώς πρός τίς σχέσεις 'Εκκλησίας καί Κράτους, δσο καί, μεταξύ πολλων άλλων, ώς πρός τήν πορεία των Έκκλησιαστικων μας πραγμάτων. 

Τό σπουδαιότερο βυζαντινό μνημειο της Ελλάδας του 11oυ αι., ή Μονή του Οσίου Λουκα του Στειριώτη, είναι ιδρυμένο σέ γραφική πλαγιά στίς δυτικές ύπώρειες του Ελικώνα, κοντά στήν αρχαία Στείριδα. 

Άντίκρυ στά όγκώδη βουνά καί τά παράλια της Πελοποννήσου, στή νότια πλευρά του Έλικώνα, βρίσκεται ή περιοχή της άρχαίας Βούλιδος. Ό έπισκέπτης θά πρέπει νά περπατήσει, νά έρευνήσει μέ έπιμονή τόν τόπο, νά περιεργαστει τά έρείπια, νά μελετήσει τήν ιστορια, να γυρισει  αιωνες  πισω για  να  τον   αγαπησει  και  να  τον  έντάξει στά ένδιαφέροντα καί τίς προσωπικές του άναζητήσεις.

Η ανάρτηση των Δασικων Πινάκων εκ μέρους της Πολιτείας κατά τήν τρέχουσα χρονική περίοδο δημιούργησε πανικό στήν έλληνική κοινή γνώμη, λόγω του αύθαίρετου χαρακτηρισμου των εκτάσεων γης.  Τό θέμα αύτό, δηλαδή των Δασικων Πινάκων, της καταγραφης της ιδιοκτησίας καί του χαρακτηρισμου των εκτάσεων, εiναι ενα αντικείμενο πού ένδιαφέρει κατ' εξοχήν τήν 'Εκκλησία, εφόσον μάλιστα ύπάρχει ή μεγάλη εμπειρία του παρελθόντος (1836, 1930, 1933, 1952), της συμφωνίας έν προκειμένω Πολιτείας - 'Εκκλησίας επί του θέματος. 

Κατά καιρούς εμφανίζονται διάφορες οργανωμένες «ένώσεις» καί έταιρειες, οί όποιες αναλαμβάνουν ποικίλες πρωτοβουλίες, προκειμένου, όπως ισχυρίζονται, νά προσαρμόσουν τό «απηρχαιωμένο θεσμικό πλαίσιο», τό όποιο επικρατει στήν (Ελλάδα καί τό όποιο yεννά τά οικονομικά προβλήματα. 'Ετσι, συντάσσονται σχέδια νόμων καί συντάγματος καί μέ αυτά επιδιώκεται νά ασκηθει επιρροή στίς κατά καιρούς κυβερνήσεις, διαφόρων μάλιστα ιδεολοyικο-πολιτικών κατευθύνσεων. 

Στή Βοιωτία πού εiχε τήν ευλογία νά γνωρίσει τόν Χριστιανισμό από τούς πρώτους αποστολικούς χρόνους δημιουργήθηκαν καί λειτούργησαν στό πέρασμα των αίώνων σπουδαια μοναστήρια, πού άφησαν ανεξίτηλη τήν ευεργετική τους σφραγίδα στή ζωή των Χριστιανων καί τήν πολιτιστική πορεία αυτου του τόπου.

Από τά πιό πολυσυζητημένα θέματα πού πάντα εύρίσκονται εiς τήν επικαιρότητα καί δημιουργούν διάφορες συζητήσεις, συνήθως αρνητικές γιά τήν Έκκλησία, είναι τά θέματα της εκκλησιαστικής πε­ριουσίας καί της μισθοδοσίας του κλήρου. 

Τίς σχέσεις Κράτους καί 'Εκκλησίας στήν Έλλάδα μέ τήν έναρξη του άπελευθερωτικου αγώνα άnό τόν Τουρκικό ζυγό τό καταδεικνύει ό βίος καί ή Πολιτεία του 'Επισκόπου Ανδρούσης 'Ιωσήφ.